https://www.fractalart.gr/chrysoxeni-prokopaki/

«Μια τυχαία Ιφιγένεια». Είναι ένα μυθιστόρημα που με παίδεψε αρκετά. Πότε με εγκατέλειπε η ηρωίδα και πότε την εγκατέλειπα εγώ. Η ιστορία μέσα στο χρόνο πήρε διάφορες μορφές, με εναλλαγή εκδοχών. Οι ήρωες άλλαζαν διαρκώς ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά. Μεγάλωναν όμως μαζί μου και αναδιαμόρφωναν τις απόψεις τους. Ο χρόνος έπαιξε τελικά σημαντικό ρόλο στο πώς βλέπουν τον κόσμο, στο πώς αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα.

Η Ιφιγένεια δεν έχει καμία τραγική ιστορία να διηγηθεί (όπως στον Ευριπίδη), φέρει όμως η ίδια την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και προσπαθεί να τη διαχειριστεί. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που μια μέρα απολύεται από τη δουλειά της και τα σχέδιά της παίρνουν άλλη τροπή. Η ίδια αποφασίζει να δει τη ζωή της αλλιώς και σ’ αυτό συμβάλλει πολύ η παρέμβαση του συγγραφέα, ο οποίος την ακολουθεί παντού και προσπαθεί να την κατανοήσει ώστε να ορίσει και τη μοίρα της.

Ο συγγραφέας παίζει πρωταρχικό ρόλο ως ήρωας κι αυτός της μυθιστορίας. Άλλοτε συμπονά τους άλλους ήρωες κι άλλοτε τους βάζει δοκιμασίες και παίζει με τα όριά τους. Και εκείνοι όμως δείχνουν να τον έχουν ανάγκη. Νιώθουν πιο προστατευμένοι μαζί του, λιγότερο μόνοι. Δεν είναι πάντα εμφανές ποιος κινεί τα νήματα, ο συγγραφέας-δημιουργός ή οι ήρωες. Συχνά, με οδηγούσαν αυτοί, έπαιρναν τις τύχες στα χέρια τους. Οι ρόλοι εναλλάσσονται, οι καταστάσεις καθορίζουν τις συμπεριφορές.

Όταν μπήκε η τελεία στην «Τυχαία Ιφιγένεια» ένιωσα ανακούφιση, απελευθέρωση. Για μένα αυτό το έργο ήταν ένα παιχνίδι με το χρόνο και με τα πολλά πρόσωπα που φέρει καθένας μας μέσα του και που εκφράζονται κάθε φορά διαφορετικά. Τώρα η Ιφιγένεια έχει πάρει το δρόμο της και μπορεί να πορευθεί μόνη της. Αισθάνομαι ότι με άφησε επιτέλους ελεύθερη για να συνεχίσω σε κάτι άλλο. Κάθε επόμενο βιβλίο επιθυμώ –για να μην πω απαιτώ από τον εαυτό μου– να είναι εντελώς διαφορετικό από το προηγούμενο. Άλλωστε η γραφή έχει αυτή τη μαγεία: να πειραματίζεσαι με καταστάσεις, να ανακαλύπτεις τα όριά σου και να απολαμβάνεις το ταξίδι. Ελπίζω να έχω καλούς συνταξιδιώτες τους αναγνώστες για να ολοκληρωθεί έτσι και το έργο.