Ο Ζυλ Μπαρμπέ ντ’ Ωρεβιγύ γεννήθηκε στο Σαιν-Σωβέρ-λε-Βικόντ, στη Νορμανδία (1808).Σπουδές ρητορικής και νομικής στο Παρίσι και στην Καέν.
Όψιμος εκπρόσωπος του ρομαντισμού, συνέγραψε μυθιστορήματα και νουβέλες: L’ Amour impossible (1840), Une vieille maîtresse (1851), L’ Ensorcelée (1854), Le Chevalier des Touches (1864), Un prêtre marié (1865), Les Diaboliques (έξι νουβέλες): Le Rideau cramoisi, Le Plus Bel Amour de Don Juan, Le Bonheur dans le crime, Le Dessous de cartes d’ une partie de whist, A un dîner d’ athées, La Vengeance d’ une femme (1874), Une histoire sans nom (1882).
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας (1840), Μια ερωμένη απ’ τα παλιά (1851), Η μαγεμένη (1854), Ο ιππότης ντε Τους (1864), Ο παντρεμένος ιερέας (1865), Οι γυναίκες του διαβόλου (έξι νουβέλες): Η κόκκινη κουρτίνα, Ο ωραιότερος έρωτας του Δον Ζουάν, Η ευτυχία μέσα στο έγκλημα, Ένας άσσος στο μανίκι, Στο δείπνο των αθέων, Η εκδίκηση μιας γυναίκας (1874), Μια ακατανόμαστη ιστορία (1882).
Καθ’ όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής σταδιοδρομίας του, σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, ανέπτυξε πλούσιο δοκιμιακό και κριτικό έργο, το οποίο συγκεντρώθηκε σε πολυάριθμους τόμους υπό τον γενικό τίτλο Les Œuvres et les hommes.
Η αυστηρή και άτεγκτη κριτική του απέναντι στους ομότεχνούς του είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη απομόνωσή του.
Ακολουθούσε με τις ενδυματολογικές του εκκεντρικότητες και τη γενικότερη συμπεριφορά του το ρεύμα των αισθητιστών (dandysme). Θαύμαζε απεριόριστα τον διασημότερο εκπρόσωπο του ρεύματος, τον Ωραίο Μπρούμελ, στον οποίο αφιέρωσε το δοκίμιό του Du dandysme et de George Brummell.
Οι σχέσεις του με τις γυναίκες ήσαν ταραχώδεις και δραματικές. Η εξαδέλφη του Louise Cantru des Costils, η μυστηριώδης Dellini, η βαρόνη de Bouglon και η ηθοποιός Marthe Brandès υπήρξαν τα πρότυπα των ηρωίδων του.
Πέθανε στο Παρίσι στις 23 Απριλίου 1889.